Het seizoen zit er op voor mij. Het zwarte woud was een mooie afsluiter. Na het Zwarte woud begonnen met nieuwe job, dus ideaal om ineens rustperiode te beginnen, zodat ik kan focussen op de job.
Het was een prachtig seizoen, op het vlak van weer konden we bijna niet beter wensen. Weinig remblokjes moeten vervangen dus dat is super!
Motto van volgend jaar wordt: FUN uit de "fun klasse" halen.
woensdag 16 september 2009
maandag 17 augustus 2009
TRANS Zwarte woud - Resultaten
Wat een belevenis.... 7 dagen hard labeur.... Ik ben al blij dat ik het heb kunnen uitrijden en dan nog met een redelijk resultaat:
ALL - SENIOREN I
RIT 1 - 97/194 - 37/69
RIT 2 - 79/187 - 27/68
RIT 3 - 87/181 - 32/68
RIT 4 - 85/174 - 32/68
RIT 5 - 74/168 - 31/64
RIT 6 - 75/164 - 30/63
RIT 7 - 82/163 - 35/62
ALL - SENIOREN I
RIT 1 - 97/194 - 37/69
RIT 2 - 79/187 - 27/68
RIT 3 - 87/181 - 32/68
RIT 4 - 85/174 - 32/68
RIT 5 - 74/168 - 31/64
RIT 6 - 75/164 - 30/63
RIT 7 - 82/163 - 35/62
TOTAL - 76/163 - 30/62
8 aug.
Parkhotel – Phorzeim:Net gegeten en alles overgeladen in de draagtas van de organisatie. Vandaag was het heel de dag bewolkt en droog. Net aan de receptie de weersvoorspelling gevraagd en voor morgen regen. Verdoemme…das minder. We zien wel.
9 aug.
Goed weer, 7 km neutraal in groep. Eerste serieuze klim grote opstopping, andere klims tegen overslag gereden. 2 Technische stukken tijdens 1 klim en laatste afdaling.
Stats:
69,2km
Tijd: 3u28
Avg km: 21
HR-max: 186
HR-avg: 166
1775hm
3239Kcal
10 aug.
Een paar supersteile klimmen. Het had heel de nacht geregend. De dag zelf warm en af en toe motregen. Blij dat de zwaarste rit achter de rug is. Tijdens laatste asfalt klim serieus op tanden moeten bijten om groep niet te verliezen.
Stats:
89,1km
Tijd: 4u45
Avg km: 19,3
HR-avg: 156
2505hm
4092Kcal
11 aug.
Heel steile afdalingen, mooie niet supertechnische singletracks. Na 20km heel dikke benen. Rond km30 iemand zien liggen na zware valpartij, zag er niet goed uit. Laatste 15km terug er door gekomen.
Stats:
76,4km
Tijd: 3u53
Avg km: 20,6
HR-max: 182
HR-avg: 151
1780hm
3110Kcal
12 aug.
Smorgens ontzettend moe. Veel klimwerk vandaag, zeer lastige single trail klim. Ging vrij goed. Aangekomen en dan nog 6-7km moeten fietsen tot hotel.
Stats:
54km
Tijd: 3u20
Avg km: 17,9
HR-max: 178
HR-avg: 155
1705hm
2780Kcal
Parkhotel – Phorzeim:Net gegeten en alles overgeladen in de draagtas van de organisatie. Vandaag was het heel de dag bewolkt en droog. Net aan de receptie de weersvoorspelling gevraagd en voor morgen regen. Verdoemme…das minder. We zien wel.
9 aug.
Goed weer, 7 km neutraal in groep. Eerste serieuze klim grote opstopping, andere klims tegen overslag gereden. 2 Technische stukken tijdens 1 klim en laatste afdaling.
Stats:
69,2km
Tijd: 3u28
Avg km: 21
HR-max: 186
HR-avg: 166
1775hm
3239Kcal
10 aug.
Een paar supersteile klimmen. Het had heel de nacht geregend. De dag zelf warm en af en toe motregen. Blij dat de zwaarste rit achter de rug is. Tijdens laatste asfalt klim serieus op tanden moeten bijten om groep niet te verliezen.
Stats:
89,1km
Tijd: 4u45
Avg km: 19,3
HR-avg: 156
2505hm
4092Kcal
11 aug.
Heel steile afdalingen, mooie niet supertechnische singletracks. Na 20km heel dikke benen. Rond km30 iemand zien liggen na zware valpartij, zag er niet goed uit. Laatste 15km terug er door gekomen.
Stats:
76,4km
Tijd: 3u53
Avg km: 20,6
HR-max: 182
HR-avg: 151
1780hm
3110Kcal
12 aug.
Smorgens ontzettend moe. Veel klimwerk vandaag, zeer lastige single trail klim. Ging vrij goed. Aangekomen en dan nog 6-7km moeten fietsen tot hotel.
Stats:
54km
Tijd: 3u20
Avg km: 17,9
HR-max: 178
HR-avg: 155
1705hm
2780Kcal
13 aug.
Proberen in de trein te blijven hangen. Tempo lag zeer hoog. Tot km 85-90 kunnen volhouden, dan de groep moeten laten gaan. Goed chocomelk aangekomen,..dat beloofd voor morgen. Hotel was shit, kamer was een kruipkot en geen tv. Mis men vrouwke. Vandaag veel last van rechterknie.
Stats:
113,4km
Tijd: 4u20
Avg km: 26,3
HR-max: 176
HR-avg: 156
1545hm
3647Kcal
14 aug.
Vertrokken met bang hartje. Eerste kms begon rechterknie al direct te reclameren. Twas ff zoeken naar een goej groepke, maar na een tijdje toch wat bekende gezichten. Alhoewel ik vrees voor nen slechte uitslag vandaag. In begin kon ik ook niet harder, vanwege men knie. Na km8 was het trein-rijden tot km30. Ik begon er door te komen. Heb tussen km40-56 het meeste kopwerk op mij genomen. Rond km55 heb ik laten overpakken zodat ik kon recuppen voor nog een laatste zware klim op km60. Na een lange afdaling waar ik op kop zat vloeide het ineens over in de klim van km60. Direct een goed tempo opgelegd. Iedereen moest eraf. Toch gek dat in het trein rijden je soms denkt dat er nog tussen zitten met goede benen en dan toch het geluk hebben dat ze op het kritieke moment moeten passen. Op dat moment was onze groep al uitgedund maar toch had ik hierdoor een 4tal solo’s achter mij gelaten. Ik had wat schrik dat er nog een steiler stuk zou komen, maar ik had geluk. Het was een 5-6km goed berijdbare weg. Boven aangekomen direct naar goed tempo om de afdaling in te zetten tot de aankomst. Vlak voor de finish, in het dorp, hadden ze nog een stukje wandelweg van circa 50m steil naar boven. Links en rechts een mensenzee die met met luid applaus naar boven brachten. Ongeloofelijk, op dat moment stond ik recht in de trappers en gaf ik nog een laatste krachtinspanning die ergens nog verborgen zat in mijn uitgeput lichaam.
Aangekomen…super…op naar het hotel blakbij brouwerij Rothauss. Morgen de laatste..ik kijk er naar uit. Vandaag veel last gehad van knie. Hopelijk houdt ze het nog vol tot morgenavond.
Stats:
70,9km
Tijd: 3u09
Avg km: 23,4
HR-max: 170
HR-avg: 154
1465hm
2578Kcal
15 aug.
Prachtig weer, ging redelijk goed. Content dat het gedaan is….wat een belevenis..
Stats:
83,9km
Tijd: 3u44
Avg km: 22,8
HR-max: 168
HR-avg: 149
1725hm
2920Kcal
dinsdag 14 juli 2009
12 juli - Super dolomiti
"The hardest mountain bike race in the dolomites"
Altijd een mooie ervaring om deze mee te doen. In 2007 had ik deze meegedaan en toen had ik er 7u35 over gedaan.Nu 2 jaar verder en sterker, was mijn ambitie om hier een pak tijd af te doen.
Villabassa ligt in Italie - zuid-Tirol. Dus maakte mijn vrouwke en ik er een verlengd weekend van. Ik had ons een goed hotelleke gereserveerd, zodat we op dat vlak niks te kort kwamen. Donderdag zijn we rond 19.00u aangekomen en konden we direct aan het avondeten beginnen.
Vrijdag rustig 2 meren gaan bekijken in de buurt. Prachtige panorama's en natuur. Bij het eerste meer een wandeltochtje gemaakt. Resultaat de volgende dag stijf in de kuiten. Man man...niks gewoon. Hopelijk is dat tegen zondag weg. Vrijdag was het nog vrij stil in het dorpje, maar langzaam aan zag je heel het evenement tot leven komen in het dorp. Vorig jaar was hier het wereldkampioenschap marathon waar onze Roel Paulissen toen wereldkampioen is geworden. De organisatie van dit evenement was inmiddels aan het 15de jaar toe dus de organisatie was quasi perfect.
Zaterdagvoormiddag startnummer gaan afhalen en later die dag op het eerste stuk van het parcours wat losgereden. Losrijden is relatief want na een paar honderd meter begin je aan een stevige klim van 6km. Na uurtje terug naar beneden om de schijfremmen is goed te testen. In Belgie hebben de schijfremmen nooit de tijd om echt warm te worden. Hier werden de remmen zo warm, dat wanneer je ze losliet ze een rammelend geluid maakte dat na een paar seconden terug verdween. Gek....maar dat zal wel normaal zijn...denk ik dan...misschien door de hitte dat de blokjes tegen de schijf aankomen om vervolgens na af te koelen ze de schijf niet langer raken. Met die (geruststellende) gedachte nam ik vrede....om vervolgens terug tegen 60-70 de helling af te vliegen. Ik zou snel genoeg merken dat er echt iets mis is.
Het weer was niet super te noemen. Overwegend bewolkt en tegen de 20 graden. Zaterdag en zondag was er iets meer zon. Eigenlijk ideaal fietsweer. Te warm zou niks voor mij zijn. Zondagmorgend om 05.45u de wekker en tegen 06u zat ik aan het ontbijt de nodige energie naar binnen te werken. Ik had startnr 648 en mocht mee in het eerste startblok. Weer een massa volk. Rond de 3000 starters voor de 60 en de 120km.
De eerste kms was voorbijsteken bijna onmogelijk, daarna kwam er geleidelijk aan meer ruimte. Ik was zeer gefocused op mijn hartslag. 2 jaar geleden ben ik compleet leeg aangekomen. Dit jaar wou ik zeker tot en met de 2de lange klim niet te diep gaan. Het ging vrij goed. Nooit mijn overslag bereikt. Maar bij de lange klimmen aan hartslag +-165 voelde ik aan mijn benen dat dieper gaan niet hoefde. Sommige klimmen duurde bijna een uur. Dus het was oppassen voor jezelf niet op te blazen. De 2de klim is de zwaarste en meest technische. Constant korte klimmen met korte stukken plat vol met wortels en stenen. Om dan te eindigen op skipiste waar sommige stukken zo steil waren dat je te voet naar boven
moest. Dit jaar ter ere van de 15de editie hadden ze deze klim extra zwaar gemaakt en hadden ze in het laatste stuk een extra 400hm gestoken op 2km!! Dat is gemiddeld 20% stijgingspercentage....Gek zijn doet niet zeer. En ik ontzettend blij dat ik op deze 15de editie aanwezig was ;-) Op sommige stukken kon je toch nog even een blik opzij werpen naar het dal om prachtige vergezichten op te nemen...man man....daar doe je het voor. Wat een pracht, en wat een voorrecht om in dit mooi plaatje te mogen rondcrossen.
Dan kwam het gevreesde stuk tussen klim 2 en 3. Ik herinnerde mij van vorige keer dat hier een lang recht pad naar de laatste klim liep. Maar dat eigenlijk een lange uitgestrekte klim op zich was. Dit jaar ging het echter goed. Ik kon een mooie snelheid aanhouden en was fris genoeg om het meeste van het kopwerk op mij te nemen.
Op dit stuk was ik al kapot 2 jaar geleden. Nu voelde ik me nog super dankzij mijn rustigere eerste helft. Aangekomen aan de laatste klim was het nu proberen een goed tempo te vinden dat ietsjes hoger lag dan bij de vorige beklimmingen. Eens aan de top aangekomen (km 99) was het nu 1 lange afdaling. Het zware werk was achter de rug. Ik zag naar mijn polar en realiseerde me dat mijn doelstelling zou moeten lukken.
De laatste kms nog alles gegeven en uiteindelijk op 6u24 binnengereden. 71 minuten sneller als vorig keer. Ik was nog fris bij aankomst, dus achteraf begin je je toch af te vragen of ik niet te voorzichtig heb gereden, Misschien had er toch nog iets meer ingezeten? Misschien onder de 6u? Wie weet.... het zijn allemaal veronderstellingen, zoals de titel van mijn blog zegt: het gevecht tegen mezelf heb ik in ieder geval gewonnen. De lat ligt toch weer wat hoger na vandaag. Rekening houdend dat deze superlange klimmen niet echt op mijn lijf geschreven zijn, kan ik tevreden terugkeren naar Belgie.
Een super-dankuwel voor mijn vrouwke die me heel dit weekend super gesteund heeft. xxx Bedankt lieve schat. xxx
Stats:
Uitslag: 306/1343
tijd: 06:24:17
avg km/u: 18,4
avg hrm: 155
km: 113,2
hm: 3385
Altijd een mooie ervaring om deze mee te doen. In 2007 had ik deze meegedaan en toen had ik er 7u35 over gedaan.Nu 2 jaar verder en sterker, was mijn ambitie om hier een pak tijd af te doen.
Villabassa ligt in Italie - zuid-Tirol. Dus maakte mijn vrouwke en ik er een verlengd weekend van. Ik had ons een goed hotelleke gereserveerd, zodat we op dat vlak niks te kort kwamen. Donderdag zijn we rond 19.00u aangekomen en konden we direct aan het avondeten beginnen.
Vrijdag rustig 2 meren gaan bekijken in de buurt. Prachtige panorama's en natuur. Bij het eerste meer een wandeltochtje gemaakt. Resultaat de volgende dag stijf in de kuiten. Man man...niks gewoon. Hopelijk is dat tegen zondag weg. Vrijdag was het nog vrij stil in het dorpje, maar langzaam aan zag je heel het evenement tot leven komen in het dorp. Vorig jaar was hier het wereldkampioenschap marathon waar onze Roel Paulissen toen wereldkampioen is geworden. De organisatie van dit evenement was inmiddels aan het 15de jaar toe dus de organisatie was quasi perfect.
Zaterdagvoormiddag startnummer gaan afhalen en later die dag op het eerste stuk van het parcours wat losgereden. Losrijden is relatief want na een paar honderd meter begin je aan een stevige klim van 6km. Na uurtje terug naar beneden om de schijfremmen is goed te testen. In Belgie hebben de schijfremmen nooit de tijd om echt warm te worden. Hier werden de remmen zo warm, dat wanneer je ze losliet ze een rammelend geluid maakte dat na een paar seconden terug verdween. Gek....maar dat zal wel normaal zijn...denk ik dan...misschien door de hitte dat de blokjes tegen de schijf aankomen om vervolgens na af te koelen ze de schijf niet langer raken. Met die (geruststellende) gedachte nam ik vrede....om vervolgens terug tegen 60-70 de helling af te vliegen. Ik zou snel genoeg merken dat er echt iets mis is.
Het weer was niet super te noemen. Overwegend bewolkt en tegen de 20 graden. Zaterdag en zondag was er iets meer zon. Eigenlijk ideaal fietsweer. Te warm zou niks voor mij zijn. Zondagmorgend om 05.45u de wekker en tegen 06u zat ik aan het ontbijt de nodige energie naar binnen te werken. Ik had startnr 648 en mocht mee in het eerste startblok. Weer een massa volk. Rond de 3000 starters voor de 60 en de 120km.
De eerste kms was voorbijsteken bijna onmogelijk, daarna kwam er geleidelijk aan meer ruimte. Ik was zeer gefocused op mijn hartslag. 2 jaar geleden ben ik compleet leeg aangekomen. Dit jaar wou ik zeker tot en met de 2de lange klim niet te diep gaan. Het ging vrij goed. Nooit mijn overslag bereikt. Maar bij de lange klimmen aan hartslag +-165 voelde ik aan mijn benen dat dieper gaan niet hoefde. Sommige klimmen duurde bijna een uur. Dus het was oppassen voor jezelf niet op te blazen. De 2de klim is de zwaarste en meest technische. Constant korte klimmen met korte stukken plat vol met wortels en stenen. Om dan te eindigen op skipiste waar sommige stukken zo steil waren dat je te voet naar boven
moest. Dit jaar ter ere van de 15de editie hadden ze deze klim extra zwaar gemaakt en hadden ze in het laatste stuk een extra 400hm gestoken op 2km!! Dat is gemiddeld 20% stijgingspercentage....Gek zijn doet niet zeer. En ik ontzettend blij dat ik op deze 15de editie aanwezig was ;-) Op sommige stukken kon je toch nog even een blik opzij werpen naar het dal om prachtige vergezichten op te nemen...man man....daar doe je het voor. Wat een pracht, en wat een voorrecht om in dit mooi plaatje te mogen rondcrossen. 
Dan kwam het gevreesde stuk tussen klim 2 en 3. Ik herinnerde mij van vorige keer dat hier een lang recht pad naar de laatste klim liep. Maar dat eigenlijk een lange uitgestrekte klim op zich was. Dit jaar ging het echter goed. Ik kon een mooie snelheid aanhouden en was fris genoeg om het meeste van het kopwerk op mij te nemen.
Op dit stuk was ik al kapot 2 jaar geleden. Nu voelde ik me nog super dankzij mijn rustigere eerste helft. Aangekomen aan de laatste klim was het nu proberen een goed tempo te vinden dat ietsjes hoger lag dan bij de vorige beklimmingen. Eens aan de top aangekomen (km 99) was het nu 1 lange afdaling. Het zware werk was achter de rug. Ik zag naar mijn polar en realiseerde me dat mijn doelstelling zou moeten lukken.
De laatste kms nog alles gegeven en uiteindelijk op 6u24 binnengereden. 71 minuten sneller als vorig keer. Ik was nog fris bij aankomst, dus achteraf begin je je toch af te vragen of ik niet te voorzichtig heb gereden, Misschien had er toch nog iets meer ingezeten? Misschien onder de 6u? Wie weet.... het zijn allemaal veronderstellingen, zoals de titel van mijn blog zegt: het gevecht tegen mezelf heb ik in ieder geval gewonnen. De lat ligt toch weer wat hoger na vandaag. Rekening houdend dat deze superlange klimmen niet echt op mijn lijf geschreven zijn, kan ik tevreden terugkeren naar Belgie.
Een super-dankuwel voor mijn vrouwke die me heel dit weekend super gesteund heeft. xxx Bedankt lieve schat. xxx
Stats:
Uitslag: 306/1343
tijd: 06:24:17
avg km/u: 18,4
avg hrm: 155
km: 113,2
hm: 3385
maandag 6 juli 2009
5 juli - Kattenbos Marathon
.JPG)
.JPG){kind=link}
Vandaag is niet vroeg opstaan. Het vertrek was pas om 12u. Geschiedenis heraalt zich...ze hadden regen en onweer voorspelt na een lange droge en warme periode, maar het bleef uit. Aangekomen om dan rustig mijn fiets klaar te maken om daarna nog wat los te bollen.
Vlak voor de start nog wat toertochters zien aankomen en die hadden allemaal serieus afgezien door het warme weer en het vele mulle zand. Dat beloofd....
Bij de start stond ik vrij goed op de 2de rij. 12u en we waren vertrokken. Door de massastart was het 1 grote stofwolk. De eerst kilometers was het stof vreten. In een eerste bocht naar rechts kreeg ik al iemand in mijn zij...resultaat hij viel terwijl ik mij nog net kon recht houden. Iets te gedurfde maneuver vrees ik van die persoon. In ieder geval zag ik hem snel terug recht kruipen terwijl de rest hem voorbij vloog. Terug mijn blik naar voor gericht en volle bak vooruit.
Na een tijdje zat ik in een groepje van 4-5 man, en het tempo lag eigenlijk iets te hoog. Constant rond hartslag 175-178. Even later toen ik voorop in het groepje reed een pijl iets te laat gezien en te hard aan mijn stuur gedraaid, zonder veel erg tegen het canvas gegaan, maar ik verloor direct enkele honderde meters op de rest van het groepje. Ik heb nog even geprobeerd ze terug bij te halen, maar dat was onbegonnen werk.
Ik was nu aangewezen op mezelf, en besloot om op mijn eigen tempo verder te rijden. Achteraf gezien bleek dit de juiste keuze te zijn.
Wat later kreeg ik 2 man die in hetzelfde groepje van daarstraks zaten in het vizier. Ik merkte direct dat ze hun pijlen verschoten hadden en kon zonder veel moeite ze achter mij laten.
Nog even pech gehad bij een spoorweg dat er net een trein aankwam. Een minuut of 3 verloren om dan terug de gas volledig open te draaien. De laatste 20-30km was er veel mul zand en werd dit in combinatie met de hitte extra zwaar. Zoals gevreesd is Lommel gewoon super zwaar omdat er niks recup in zit. Je moet constant gas geven...recuppe.JPG)
n staat gelijk met vertragen en dus kostbare tijd verliezen. De laatste kms voelde ik dat het vat leeg was. Het drinken ging moeizamer en ik voelde dat mijn lichaam begon te protesteren. Het zicht van de finish was dan ook een godsgeschenk.
Aangekomen moest ik wat bijdrinken, maar ik voelde dat ik te diep was gegaan. Op dat moment was de man met de hamer al langs geweest en ik kon alleen nog maar proberen zo goed mogelijk te bekomen om vervolgens naar de douches te begeven. Na het douchen nog moeten gaan zitten om te bekomen. Vervolgens naar buiten moeten lopen om liters water te moeten overgeven. Toch weer mijn maag die wat geblokkeerd zat...combinatie van hitte en te diep gaan denk ik. Daarna voelde ik me een pak beter, en het slechte gevoel viel direct van me af.
Dan op naar de kantine om daar 1 cola / 2 spuitwaters en 2 aquariussen naar binnen te werken. Nog een beetje bekomend terug naar huis gereden. Al geluk dat ik in het begin dat groepje heb laten gaan of ik had de finish misschien niet gehaald. In ieder geval twas een zware editie, kzag zwart van het stof, en hier heb ik waarschijnlijk een paar dagen voor nodig om volledig te recuppen. Tzal nodig zijn voor de nog veel zwaardere Dolomiti. Ik zal daar maar vanaf het begin mijn eigen tempoke bollen.
Toch een mooie top-10 plaats. Rekening houdend met de omstandigheden een goed resultaat.
Stats:
Uitslag: 10/59
tijd: 03:55:11
avg km/u: 25,5
avg hrm: 169
km: 99
hm: 100
Vlak voor de start nog wat toertochters zien aankomen en die hadden allemaal serieus afgezien door het warme weer en het vele mulle zand. Dat beloofd....
Bij de start stond ik vrij goed op de 2de rij. 12u en we waren vertrokken. Door de massastart was het 1 grote stofwolk. De eerst kilometers was het stof vreten. In een eerste bocht naar rechts kreeg ik al iemand in mijn zij...resultaat hij viel terwijl ik mij nog net kon recht houden. Iets te gedurfde maneuver vrees ik van die persoon. In ieder geval zag ik hem snel terug recht kruipen terwijl de rest hem voorbij vloog. Terug mijn blik naar voor gericht en volle bak vooruit.
Na een tijdje zat ik in een groepje van 4-5 man, en het tempo lag eigenlijk iets te hoog. Constant rond hartslag 175-178. Even later toen ik voorop in het groepje reed een pijl iets te laat gezien en te hard aan mijn stuur gedraaid, zonder veel erg tegen het canvas gegaan, maar ik verloor direct enkele honderde meters op de rest van het groepje. Ik heb nog even geprobeerd ze terug bij te halen, maar dat was onbegonnen werk.
Ik was nu aangewezen op mezelf, en besloot om op mijn eigen tempo verder te rijden. Achteraf gezien bleek dit de juiste keuze te zijn.
.JPG){kind=link}
Wat later kreeg ik 2 man die in hetzelfde groepje van daarstraks zaten in het vizier. Ik merkte direct dat ze hun pijlen verschoten hadden en kon zonder veel moeite ze achter mij laten.
Nog even pech gehad bij een spoorweg dat er net een trein aankwam. Een minuut of 3 verloren om dan terug de gas volledig open te draaien. De laatste 20-30km was er veel mul zand en werd dit in combinatie met de hitte extra zwaar. Zoals gevreesd is Lommel gewoon super zwaar omdat er niks recup in zit. Je moet constant gas geven...recuppe
.JPG)
n staat gelijk met vertragen en dus kostbare tijd verliezen. De laatste kms voelde ik dat het vat leeg was. Het drinken ging moeizamer en ik voelde dat mijn lichaam begon te protesteren. Het zicht van de finish was dan ook een godsgeschenk.Aangekomen moest ik wat bijdrinken, maar ik voelde dat ik te diep was gegaan. Op dat moment was de man met de hamer al langs geweest en ik kon alleen nog maar proberen zo goed mogelijk te bekomen om vervolgens naar de douches te begeven. Na het douchen nog moeten gaan zitten om te bekomen. Vervolgens naar buiten moeten lopen om liters water te moeten overgeven. Toch weer mijn maag die wat geblokkeerd zat...combinatie van hitte en te diep gaan denk ik. Daarna voelde ik me een pak beter, en het slechte gevoel viel direct van me af.
Dan op naar de kantine om daar 1 cola / 2 spuitwaters en 2 aquariussen naar binnen te werken. Nog een beetje bekomend terug naar huis gereden. Al geluk dat ik in het begin dat groepje heb laten gaan of ik had de finish misschien niet gehaald. In ieder geval twas een zware editie, kzag zwart van het stof, en hier heb ik waarschijnlijk een paar dagen voor nodig om volledig te recuppen. Tzal nodig zijn voor de nog veel zwaardere Dolomiti. Ik zal daar maar vanaf het begin mijn eigen tempoke bollen.
Toch een mooie top-10 plaats. Rekening houdend met de omstandigheden een goed resultaat.
Stats:
Uitslag: 10/59
tijd: 03:55:11
avg km/u: 25,5
avg hrm: 169
km: 99
hm: 100
maandag 29 juni 2009
28/06 - L'ardennaise
Lierneux was vandaag the place to be.
Het was mistig maar het beloofde weer een lekker warme dag te worden. Om 08.45u aangekomen en de zon begon al te priemen. Rond Lierneux had ik nog nooit gereden, dus ik was benieuwd wat deze streek in petto had.
Aan de kantine van het FC Lierneux ingeschreven, dan wat opgewarmd en rond 09.30u met vrije start vertrokken. Inmiddels was de zon volop van de partij. Al
geluk dat ik mijn camelbag aan had zodat ik constant kon drinken.
In het begin was het ff wennen met de bepijling, maar uiteindelijk viel het nog mee, er werd constant gewerkt met combinatie van pijlen en kalklijnen. Op 1 plek had ik geluk dat ik een voorganger links af zag slaan, want op dat kruispunt was een kalklijn helemaal weggwerkt door 1 of andere onverlaat. Spijtig dat er steeds van die triestige mensen zijn die er een sport van maken om signalisatie te saboteren.
De omgeving was gewoon super! In het begin waren het vooral lange minder steile klimmen, naar het einde toe nog wat pittige stukken. Misschien moet organisatie toch nieuwe hoogtemeter kopen. Op affiche stond 1100hm dit terwijl ikzelf en verscheidene anderen rond de 1550hm hadden.
Het was ook onverwacht technisch ook. MTB ten top!! Het had de dagen hiervoor serieus geregend, links en rechts was het serieus modderig. Maar vandaag waren de diepe plassen een welgekome verfrissing. Op sommige klimmen was het serieus zweten, naar boven bollend in bijna de kleinste versnelling in de volle zon. Dit allemaal terwijl je af en toe een blik opzij kon werpen naar de prachtige verzichten. Ik heb regelmatig genoten. Het is op die momenten dat je je toch realiseerd waarom je dit zo graag doet.
Ik had een zware trainingsweek achter de rug met gisteren nog een pittige AED rit van 3u. Dus ik had een beetje schrik voor het resultaat. Maar de eerst 50km ging het supervlot. Elke klim kon ik met een goed lopend tempo naar boven. Vanaf km60 ging het allemaal een beetje moeizamer. Uiteindelijk aangekomen op 3u44. S'avonds gezien dat dit goed was voor 7ste plaats. Super content met het resultaat!!
Chapeau voor de organisatie! Schitterend parcours, stukjes asfalt waren tot een minimum herleid. De bepijling is nog voor verbetering vatbaar.Nu nog een weekje veel kilometers proberen af te malen om dan te recuppen naar Dolomiti toe. Nog een kilootje er af en met deze conditie ben ik klaar voor dolomiti.
Het was mistig maar het beloofde weer een lekker warme dag te worden. Om 08.45u aangekomen en de zon begon al te priemen. Rond Lierneux had ik nog nooit gereden, dus ik was benieuwd wat deze streek in petto had.
Aan de kantine van het FC Lierneux ingeschreven, dan wat opgewarmd en rond 09.30u met vrije start vertrokken. Inmiddels was de zon volop van de partij. Al
geluk dat ik mijn camelbag aan had zodat ik constant kon drinken.In het begin was het ff wennen met de bepijling, maar uiteindelijk viel het nog mee, er werd constant gewerkt met combinatie van pijlen en kalklijnen. Op 1 plek had ik geluk dat ik een voorganger links af zag slaan, want op dat kruispunt was een kalklijn helemaal weggwerkt door 1 of andere onverlaat. Spijtig dat er steeds van die triestige mensen zijn die er een sport van maken om signalisatie te saboteren.
De omgeving was gewoon super! In het begin waren het vooral lange minder steile klimmen, naar het einde toe nog wat pittige stukken. Misschien moet organisatie toch nieuwe hoogtemeter kopen. Op affiche stond 1100hm dit terwijl ikzelf en verscheidene anderen rond de 1550hm hadden.
Het was ook onverwacht technisch ook. MTB ten top!! Het had de dagen hiervoor serieus geregend, links en rechts was het serieus modderig. Maar vandaag waren de diepe plassen een welgekome verfrissing. Op sommige klimmen was het serieus zweten, naar boven bollend in bijna de kleinste versnelling in de volle zon. Dit allemaal terwijl je af en toe een blik opzij kon werpen naar de prachtige verzichten. Ik heb regelmatig genoten. Het is op die momenten dat je je toch realiseerd waarom je dit zo graag doet.
Ik had een zware trainingsweek achter de rug met gisteren nog een pittige AED rit van 3u. Dus ik had een beetje schrik voor het resultaat. Maar de eerst 50km ging het supervlot. Elke klim kon ik met een goed lopend tempo naar boven. Vanaf km60 ging het allemaal een beetje moeizamer. Uiteindelijk aangekomen op 3u44. S'avonds gezien dat dit goed was voor 7ste plaats. Super content met het resultaat!!
Chapeau voor de organisatie! Schitterend parcours, stukjes asfalt waren tot een minimum herleid. De bepijling is nog voor verbetering vatbaar.Nu nog een weekje veel kilometers proberen af te malen om dan te recuppen naar Dolomiti toe. Nog een kilootje er af en met deze conditie ben ik klaar voor dolomiti.
Stats:
Uitslag: 7/141
tijd: 03:44:31
avg km/u: 21,1
avg hrm: 163
km: 79
hm: 1460
maandag 15 juni 2009
14/6 - Raid des Hautes Fagnes
De zwaarste marathon van Belgie. Zo is hij bekend of liever berucht bij menig biker. En dat is ie ook. Het parcours is zo uitgetekend dat er weinig tot geen recuperatie in zit. Het is inmiddels een jaar geleden dat ik hier de 115km heb gereden. Klop van de hamer toen en afgezien (zie blogverslag vorig jaar).Daar ik dit jaar meer voor de middellange afstand kies en wil voorkomen dat ik nog niet voldoende gerecupereerd ben voor de volgende grote afspraak, had ik vandaag bewust gekozen voor de 65km.
Om 06uur de wekker gezet en na een stevig ontbijt richting zonnig Malmedy. Goed weer is altijd een goed basis-ingredient voor een massa volk. Vandaag ook bijna 1500 deelnemers versprijd over de 3 afstanden. Mijn broer en een paar vrienden gingen vandaag ook meerijden voor de 65km. Zij stonden in het eerste startvak. Ik stond in het 2de startvak en kon vertrekken om 10.10u.
Het was warm...sommige stevige klims lagen in de volle zon en daar was het serieus zweten. Slechts 1 Boodschap: drinken ...drinken....drinken. Ook deze keer vertrokken met camelbag en SIS gellekes. Op het einde van rit beetje last van krampen in darmen, maar overall ging drinken en eten prima. Volgende keer misschien toch wat vast voedsel afwisselen met gels.
Vlak na de start begin je direct aan een lange stevige klim van bijna 3km. Gevolgd door een korte afdaling om dan terug te beginnen aan een klim van enkele kilometers. Van een goede opwarming gesproken. Velen onderschatten deze eerste kilometers en moeten hier later tijdens de rit voor boeten.
De organisatie doet elk jaar serieus de moeite om toestemming te krijgen van gemeente/boswachters etc... zodat we door natuurgebieden/prive stukken etc... mogen rijden. Het was wederom genieten en afzien tegelijkertijd!!
Technische afdalingen waar de remmen van je fiets voluit getest werden. Niet remmen, te veel of te weinig, eindigt sowieso met valpartij. Daarnaast stevige klims waar je regelmatig moet proberen te consolideren zonder al te veel snelheid te verliezen.
Ik was blij dat ik met mijn Mountain King banden reed. Deze zijn toch een pak lekbestendiger dan racing ralphs.
De eerste kilometers veel bikers kunnen passeren. Het ging goed,... mijn doel was top 50 en dat is goed gelukt.
27ste algemeen en 14de in mijn categorie. Mooie prestatie voor mij, zeker op de "zwaarste" marathon van Belgie.
Nu een weekje fiets aan de haak en dan trainen naar superdolomiti toe. Met op 28 juni de Ardennaise als test hoe het met de conditie zit.
Om 06uur de wekker gezet en na een stevig ontbijt richting zonnig Malmedy. Goed weer is altijd een goed basis-ingredient voor een massa volk. Vandaag ook bijna 1500 deelnemers versprijd over de 3 afstanden. Mijn broer en een paar vrienden gingen vandaag ook meerijden voor de 65km. Zij stonden in het eerste startvak. Ik stond in het 2de startvak en kon vertrekken om 10.10u.
Het was warm...sommige stevige klims lagen in de volle zon en daar was het serieus zweten. Slechts 1 Boodschap: drinken ...drinken....drinken. Ook deze keer vertrokken met camelbag en SIS gellekes. Op het einde van rit beetje last van krampen in darmen, maar overall ging drinken en eten prima. Volgende keer misschien toch wat vast voedsel afwisselen met gels.
Vlak na de start begin je direct aan een lange stevige klim van bijna 3km. Gevolgd door een korte afdaling om dan terug te beginnen aan een klim van enkele kilometers. Van een goede opwarming gesproken. Velen onderschatten deze eerste kilometers en moeten hier later tijdens de rit voor boeten.
De organisatie doet elk jaar serieus de moeite om toestemming te krijgen van gemeente/boswachters etc... zodat we door natuurgebieden/prive stukken etc... mogen rijden. Het was wederom genieten en afzien tegelijkertijd!!
Technische afdalingen waar de remmen van je fiets voluit getest werden. Niet remmen, te veel of te weinig, eindigt sowieso met valpartij. Daarnaast stevige klims waar je regelmatig moet proberen te consolideren zonder al te veel snelheid te verliezen.
Ik was blij dat ik met mijn Mountain King banden reed. Deze zijn toch een pak lekbestendiger dan racing ralphs.
De eerste kilometers veel bikers kunnen passeren. Het ging goed,... mijn doel was top 50 en dat is goed gelukt.
27ste algemeen en 14de in mijn categorie. Mooie prestatie voor mij, zeker op de "zwaarste" marathon van Belgie.
Nu een weekje fiets aan de haak en dan trainen naar superdolomiti toe. Met op 28 juni de Ardennaise als test hoe het met de conditie zit.
Stats:
Uitslag: 27/595
tijd: 03:44:12
avg km/u: 18,3
avg hrm: 166
km: 68,4
hm: 1775
Uitslag: 27/595
tijd: 03:44:12
avg km/u: 18,3
avg hrm: 166
km: 68,4
hm: 1775
dinsdag 9 juni 2009
6/6 - Hagelandse Chrono
.JPG)
Het vertrek was tussen 10 en 12. Dus vandaag is niet supervroeg opstaan. Na goed ontbijt tegen 08.30 richting Langdorp. Het beloofde een droge dag te worden en voor 1 keer sinds jaren was het in Langdorp is geen modderpoel maar een superdroog parcours. Aangekomen bleek al gauw dat er een grote opkomst was.
Op weg naar de inschrijving botste ik bijna tegen Sven Nys. Ongeloofelijk!! Sven Nys die hier meedoet...super.. Tja hij woont hier vlakbij dus voor hem een ideale training. Toch sympathiek dat hij hier meedoet. Na een tijdje aan te schuiven voor te kunnen starten vertrokken voor 85km genieten.
Er was een pak volk, op sommige single tracks was het dan ook even aanschuiven. Maar al bij al viel het goed mee. De benen zaten goed. Deze klimmetjes liggen mij goed. Elke klim vrij explosief naar boven kunnen rijden om dan op het vlakke stuk nog een goed tempo aan te houden. Aangekomen op 3u28, 20 minuten sneller dan vorige keer dat ik had deelgenomen. Als ik kijk naar de uitslag waarschijnlijk 1 van mijn beste resultaten tot dusver. Zeker rekening houdend dat ik heel de tijd alleen heb gereden. Sommige anderen konden in groep een scherper tempo aanhouden door de kop wat af te wisselen. Supercontent...Nu proberen hetzelfde resultaat neer te zetten volgende week in Malmedy.
Stats:
Uitslag: 37/701
tijd: 03:28:21
avg km/u: 24,5
avg hrm: 169
km: 83,2
hm: 1100
Op weg naar de inschrijving botste ik bijna tegen Sven Nys. Ongeloofelijk!! Sven Nys die hier meedoet...super.. Tja hij woont hier vlakbij dus voor hem een ideale training. Toch sympathiek dat hij hier meedoet. Na een tijdje aan te schuiven voor te kunnen starten vertrokken voor 85km genieten.
Er was een pak volk, op sommige single tracks was het dan ook even aanschuiven. Maar al bij al viel het goed mee. De benen zaten goed. Deze klimmetjes liggen mij goed. Elke klim vrij explosief naar boven kunnen rijden om dan op het vlakke stuk nog een goed tempo aan te houden. Aangekomen op 3u28, 20 minuten sneller dan vorige keer dat ik had deelgenomen. Als ik kijk naar de uitslag waarschijnlijk 1 van mijn beste resultaten tot dusver. Zeker rekening houdend dat ik heel de tijd alleen heb gereden. Sommige anderen konden in groep een scherper tempo aanhouden door de kop wat af te wisselen. Supercontent...Nu proberen hetzelfde resultaat neer te zetten volgende week in Malmedy.
Stats:
Uitslag: 37/701
tijd: 03:28:21
avg km/u: 24,5
avg hrm: 169
km: 83,2
hm: 1100
dinsdag 2 juni 2009
1 juni - Ardennes Trophy
Met bang hartje vertrokken naar La Reid in Theux. Het weer was schitterend, dus op dat vlak geen reden tot klagen. De benen echter zaten nog wat dik van gisteren.Aangekomen, direct naar de inschrijving om vast te stellen dat ze dit jaar de organisatie om het startnr af te halen helemaal veranderd hadden. Ipv de goed georganiseerde tafels per reeks van startnrs. Had je nu maar 1 tafel waar iedereen zijn nr moest komen halen. Wat een ramp, minstens een rij van 50 man voor mij. Al goed dat ik vroeg erbij was.
Eens het nr 77 gemonteerd, op naar de start om in het eerste startblok plaats te nemen. Ik had goed geslapen maar voelde me nog vermoeid van de zware inspanning gisteren.09.30u het startschot ging af en we begonnen al direct aan een lekkere klim. Ik voelde direct mijn dikke benen van de inspanning van gisteren. De eerste kms heb ik echt rustig "moeten" rijden. Na een paar km was het dikke gevoel uit mijn benen en kon ik langzaam het tempo wat opdrijven. Ik zag onmiddellijk aan mijn hartslag dat ik vermoeid was. Overall een gemiddelde hartslag van 156!!! Ik heb slechts 2minuten in mijn drempelzone gereden (170-176) en nooit over mijn overslag geweest. Dat zegt genoeg.
Maar blijkbaar was de inspanning die ik nog kon leveren voldoende om mijn resultaat van vorig jaar te verbeteren. Een 5 minuutjes beter als vorig jaar en dit na een zware tocht in mijn benen. Ik ben content.
De tocht op zich was prachtig. Schitterend decor, mooie singletracks,...prachtig technische afdalingen. Het was wederom een hoogdag MTB, eigenlijk het was een MTB pinksterweekend om in te kaderen.
Op naar volgende zaterdag in Langdorp om daar goed uitgerust er terug in te vliegen.
Stats:
Uitslag: 71/744
tijd: 04:43:34
avg km/u: 18,7
avg hrm: 156
km: 88,2
hm: 2235
Eens het nr 77 gemonteerd, op naar de start om in het eerste startblok plaats te nemen. Ik had goed geslapen maar voelde me nog vermoeid van de zware inspanning gisteren.09.30u het startschot ging af en we begonnen al direct aan een lekkere klim. Ik voelde direct mijn dikke benen van de inspanning van gisteren. De eerste kms heb ik echt rustig "moeten" rijden. Na een paar km was het dikke gevoel uit mijn benen en kon ik langzaam het tempo wat opdrijven. Ik zag onmiddellijk aan mijn hartslag dat ik vermoeid was. Overall een gemiddelde hartslag van 156!!! Ik heb slechts 2minuten in mijn drempelzone gereden (170-176) en nooit over mijn overslag geweest. Dat zegt genoeg.
Maar blijkbaar was de inspanning die ik nog kon leveren voldoende om mijn resultaat van vorig jaar te verbeteren. Een 5 minuutjes beter als vorig jaar en dit na een zware tocht in mijn benen. Ik ben content.
De tocht op zich was prachtig. Schitterend decor, mooie singletracks,...prachtig technische afdalingen. Het was wederom een hoogdag MTB, eigenlijk het was een MTB pinksterweekend om in te kaderen.
Op naar volgende zaterdag in Langdorp om daar goed uitgerust er terug in te vliegen.
Stats:
Uitslag: 71/744
tijd: 04:43:34
avg km/u: 18,7
avg hrm: 156
km: 88,2
hm: 2235
31 mei - 5 chateaux
Peter kwam me ophalen om 06.45u. Na mijn traditionele musli en pannekoeken :-) en een onrustige nacht wij op weg naar Mazy.
Het was wederom prachtig weer. Ik denk dat het weer van dit seizoen een compensatie is voor het slechte weer van vorig jaar. Vorig jaar was 5 chateaux 60km, dit jaar 65 (uiteindelijk op polar 70) dus hij telt mee voor Zoenk en O2MC. Peter ging voor de toertocht.
De organisatie van deze kleinschalige 5 chateaux is super. Zeker in vergelijking met Thuin vorig week is de deze een voorbeeld van hoe het moet. Op al de grote kruispunten seingevers en matig tot goed bepijld.Na een goed georganiseerde massastart om 08.30u, waren we vertrokken voor een schitterende rit in de streek van Gembloux. Zoals altijd was het alles open vanaf het begin. Na een paar honderd meter links af om direct aan een serieuze klim te beginnen. Kwestie van ineens op te warmen. Ik zat vrij goed van voor bij de start en na wat zoeken zat ik in mijn tempo. De eerst km gingen keihard en na een tijdje kon ik 2-3 groepjes achter laten om dan verder aan te pikken aan persoon die alleen aan een goed tempo zat te vlammen.Na een tijdje waren we met 5 en er werd mooi afwisselend gewerkt. Er zat 1 Nederlander bij die steeds achteraan bleef bengelen. Geen onwil denk ik. Ik denk niet dat hij harder kon. Dat bleek ook na 20km wanneer dat hij er af moest. Op een gegeven moment na wederom een prachtig kasteel voorbij te fiesten doken we het bos in voor een prachtige single track. Constant slingeren van links naar rechts. Ik voelde me echt in mijn sas en het ging super snel. Ik hoorde dat de groep achter mij wat meters moest laten. Echter een paar honderd meter verder iets te snel een bocht genomen en vloog van het parcours tegen een struik. Na mijn achtervolgers voorbij te laten, hard op de pedalen om terug aan te pikken.Zo ging het nog een tijdje verder. Hier en daar lag het terrein verradelijk. Tot 2 keer toe in een bocht gevallen waar ik iets te hard de bocht nam en een hardgeworden modderspoor mijn voorband wegtrok. Telkens heb ik terug snel kunnen opstappen en terug kunnen aanpikken. (Tot mijn eigen verbazing). De laatste 15km zaten er nog enkele zware klimmetjes in. Nu voelde ik dat ik tegen mijn limiet zat. Waar ik eerder het gevoel had dat ik kon wegrijden van de groep zat ik nu met een gevoel dat ik moest opletten. De groep bestond nu nog uit 4 man. De laatste 5km moest ikzelf en nog iemand anders eraf. Het had geen zin om mij compleet op te blazen. Morgen was er nog Ardennes Trophy en ik had al veel harder gereden dan ik mezelf had voorgenomen. Dat dat maar goed komt morgen. Na een babbeltje te slaan met mijn gezel, de laatste 5km nog goed gas gegeven en alleen de finish bereikt. Een klein wereldje, want diezelfste persoon ben ik de volgende dag op de Ardennes Trophy voorbijgereden waar ie serieus aan het afzien was. Hopelijk is ie uiteindelijk aangekomen.
Aangekomen vertelde ze me dat ik 8ste was! Op 103 deelnemers toch een mooi resultaat.
Thuis aangekomen voelde dat ik toch vrij diep was gegaan. Ik ben benieuwd hoe mijn lichaam gaat reageren morgen op Ardennes Trophy. Dit moet een perfecte test zijn voor Trans Zwarte woud
Stats:
Uitslag: 8/103
tijd: 02:46:50
avg km/u: 25
avg hrm: 169
km: 69,4
hm: 985
Het was wederom prachtig weer. Ik denk dat het weer van dit seizoen een compensatie is voor het slechte weer van vorig jaar. Vorig jaar was 5 chateaux 60km, dit jaar 65 (uiteindelijk op polar 70) dus hij telt mee voor Zoenk en O2MC. Peter ging voor de toertocht.
De organisatie van deze kleinschalige 5 chateaux is super. Zeker in vergelijking met Thuin vorig week is de deze een voorbeeld van hoe het moet. Op al de grote kruispunten seingevers en matig tot goed bepijld.Na een goed georganiseerde massastart om 08.30u, waren we vertrokken voor een schitterende rit in de streek van Gembloux. Zoals altijd was het alles open vanaf het begin. Na een paar honderd meter links af om direct aan een serieuze klim te beginnen. Kwestie van ineens op te warmen. Ik zat vrij goed van voor bij de start en na wat zoeken zat ik in mijn tempo. De eerst km gingen keihard en na een tijdje kon ik 2-3 groepjes achter laten om dan verder aan te pikken aan persoon die alleen aan een goed tempo zat te vlammen.Na een tijdje waren we met 5 en er werd mooi afwisselend gewerkt. Er zat 1 Nederlander bij die steeds achteraan bleef bengelen. Geen onwil denk ik. Ik denk niet dat hij harder kon. Dat bleek ook na 20km wanneer dat hij er af moest. Op een gegeven moment na wederom een prachtig kasteel voorbij te fiesten doken we het bos in voor een prachtige single track. Constant slingeren van links naar rechts. Ik voelde me echt in mijn sas en het ging super snel. Ik hoorde dat de groep achter mij wat meters moest laten. Echter een paar honderd meter verder iets te snel een bocht genomen en vloog van het parcours tegen een struik. Na mijn achtervolgers voorbij te laten, hard op de pedalen om terug aan te pikken.Zo ging het nog een tijdje verder. Hier en daar lag het terrein verradelijk. Tot 2 keer toe in een bocht gevallen waar ik iets te hard de bocht nam en een hardgeworden modderspoor mijn voorband wegtrok. Telkens heb ik terug snel kunnen opstappen en terug kunnen aanpikken. (Tot mijn eigen verbazing). De laatste 15km zaten er nog enkele zware klimmetjes in. Nu voelde ik dat ik tegen mijn limiet zat. Waar ik eerder het gevoel had dat ik kon wegrijden van de groep zat ik nu met een gevoel dat ik moest opletten. De groep bestond nu nog uit 4 man. De laatste 5km moest ikzelf en nog iemand anders eraf. Het had geen zin om mij compleet op te blazen. Morgen was er nog Ardennes Trophy en ik had al veel harder gereden dan ik mezelf had voorgenomen. Dat dat maar goed komt morgen. Na een babbeltje te slaan met mijn gezel, de laatste 5km nog goed gas gegeven en alleen de finish bereikt. Een klein wereldje, want diezelfste persoon ben ik de volgende dag op de Ardennes Trophy voorbijgereden waar ie serieus aan het afzien was. Hopelijk is ie uiteindelijk aangekomen.
Aangekomen vertelde ze me dat ik 8ste was! Op 103 deelnemers toch een mooi resultaat.
Thuis aangekomen voelde dat ik toch vrij diep was gegaan. Ik ben benieuwd hoe mijn lichaam gaat reageren morgen op Ardennes Trophy. Dit moet een perfecte test zijn voor Trans Zwarte woud
Stats:
Uitslag: 8/103
tijd: 02:46:50
avg km/u: 25
avg hrm: 169
km: 69,4
hm: 985
maandag 25 mei 2009
24/5 - Raid de la haute Sambre
Vandaag nog eens een vrije start op Raid de la haute Sambre. Een kleinschalige chrono in Thuin. Dwz minder stress en lekker ontspannen vertrekken en bollen. Langs de andere kant weinig volk of groepjes om aan te pikken om zo op een scherp tempo te blijven rijden.
Rond 7u vertrokken met wederom prachtig weer. Ik denk dat 2009 nu al in de boeken kan als een seizoen met prachtig weer. Deze keer vertrok ik gewapend met mijn camelbag en extra drinkebus. Gewicht was vandaag minder belangrijk. zolang ik maar goed constant kan blijven drinken. Je vertrekt met extra kilotjes balast, maar je hoeft niet te stoppen bij bevoorradingen en drinkt constanter. Ik had ook banaan en 2 gellekes mee die ik deze keer mooi verspreid naar binnen heb gewerkt.
Organisatie was inderdaad een pak kleiner. Je merkte het al bij de start. Niet 100% gerust dat ze mij geregistreerd hadden ben ik vertrokken. Hetzelfde bij aankomst. Een dame schreef wat nonchalant iets op een stukje papier nadat ze naar haar gsm keek voor de tijd van aankomst. Ook niets controle onderweg. Geen enkele seingever tegengekomen en de bepijling was ondermaats. 1 keer vlak voor een kruispunt verkeerdelijk een ergens ingedraaid om dan paar honder meter later door te hebben dat ik verkeerd zat.
Op 1 technische afdaling, waar je tegen hoge snelheid weinig tijd had om pijlen in het oog te houden was het weer van dattem. Beneden aan helling aangekomen waren er al een paar collega's die terug naar boven aan het klauteren waren. Met veel gevloek terug naar boven om enkele minuten later mijn fout in te zien. Enfin.."mijn fout"...de pijl hing links boven op een boom. Terwijl je in volle afdaling scherpe bocht naar rechtsboven moest nemen. Spijtig...wederom een paar minuten aan mijn been.
Voor de rest toch volop genoten van het prachtige weer.
Door het frequenter drinken en eten geen klopke gehad zoals in Waimes. Ook mijn benen waren nog vrij goed na de zware rit in Waimes. Volgend weekend 2 dagen achter elkaar. Dit vooral bedoeld als training voor de meerdaagse in augustus. Ik ben benieuwd....
Stats:
Uitslag: 12/138
tijd: 03:14:30
avg km/u: 23,9
avg hrm: 168
km: 78,2
hm: 1080
Rond 7u vertrokken met wederom prachtig weer. Ik denk dat 2009 nu al in de boeken kan als een seizoen met prachtig weer. Deze keer vertrok ik gewapend met mijn camelbag en extra drinkebus. Gewicht was vandaag minder belangrijk. zolang ik maar goed constant kan blijven drinken. Je vertrekt met extra kilotjes balast, maar je hoeft niet te stoppen bij bevoorradingen en drinkt constanter. Ik had ook banaan en 2 gellekes mee die ik deze keer mooi verspreid naar binnen heb gewerkt.
Organisatie was inderdaad een pak kleiner. Je merkte het al bij de start. Niet 100% gerust dat ze mij geregistreerd hadden ben ik vertrokken. Hetzelfde bij aankomst. Een dame schreef wat nonchalant iets op een stukje papier nadat ze naar haar gsm keek voor de tijd van aankomst. Ook niets controle onderweg. Geen enkele seingever tegengekomen en de bepijling was ondermaats. 1 keer vlak voor een kruispunt verkeerdelijk een ergens ingedraaid om dan paar honder meter later door te hebben dat ik verkeerd zat.
Op 1 technische afdaling, waar je tegen hoge snelheid weinig tijd had om pijlen in het oog te houden was het weer van dattem. Beneden aan helling aangekomen waren er al een paar collega's die terug naar boven aan het klauteren waren. Met veel gevloek terug naar boven om enkele minuten later mijn fout in te zien. Enfin.."mijn fout"...de pijl hing links boven op een boom. Terwijl je in volle afdaling scherpe bocht naar rechtsboven moest nemen. Spijtig...wederom een paar minuten aan mijn been.
Voor de rest toch volop genoten van het prachtige weer.
Door het frequenter drinken en eten geen klopke gehad zoals in Waimes. Ook mijn benen waren nog vrij goed na de zware rit in Waimes. Volgend weekend 2 dagen achter elkaar. Dit vooral bedoeld als training voor de meerdaagse in augustus. Ik ben benieuwd....
Stats:
Uitslag: 12/138
tijd: 03:14:30
avg km/u: 23,9
avg hrm: 168
km: 78,2
hm: 1080
21/5 - Cimes de Waimes
05.15 - na een rusteloze nacht ging mijn alarm af. Waarschijnlijk doordat ik zo had uitgekeken naar deze rit iets te veel stress en zeer slecht geslapen. Vlug naar beneden, al mijn spullen in de auto en een kom musli naar binnen gewerkt. Dan op weg richting Waimes. Onderwege nog een paar pannekoeken naar binnen gewerkt. Om 07.15 aangekomen te Waimes.
Veel te vroeg natuurlijk, maar gemakkelijk voor het parkeren en al de tijd om me rustig klaar te stomen. Vorig jaar had ik 3u45 gereden en mijn doel was om deze tijd te verbeteren.
Bij de inschrijving hing een brief uit dat het parcours wat veranderd was en daardoor 6km langer was als vorig jaar. Dus echt vergelijken gaat al niet. Met mijn startnr terug naar de wagen. Ik was nog ontzettend moe,...ik kon nog gerust een uurtje of twee bijslapen maar het enige wat ik op dat moment kon was rustig naar radio luisteren om de tijd wat te doden.
Na een uurtje mijn fiets beginnen klaar te maken opwarmen en tegen 09.10 naar de startblokken.
Wat een massa volk!...vorig jaar een 500tal deelnemers, dit jaar bijna het dubbel. Organisatie van de start was chaotisch. Blok B was veel te klein en de organisatie kreeg de massa niet mooi in lijn. Ik zelf stond naast startlijn aan blok B en moest me tussen de massa smijten om mee te kunnen starten. We waren vertrokken voor enkele uren moutainbiken bij prachtig weer op een schitterend parcours.
Na enkele kilometers daalden we af in een wei waar in het midden seingevers stonden met bordje slow. Wat gek dacht ik, tot we enkele meters later direct zagen waarom... er lagen in de wei 2 lange stukken betonijzers in een vochtig gedeelte. Deze waren spekglad...ik mag me niet inbeelden hoe je er uit zou zien als je daar gevallen zou hebben tegen die hoge snelheid.
Ze hadden onweer voorspeld vandaag, maar gelukkig bleef het heel de rit droog. Het was wel warm het eerst uur heb ik goed kunnen drinken volgens schema. Aan de eerst bevoorrading, boven aan een lange klim, stonden traditioneel weer enkele muzikanten (mensen in jagerstenue en trompetten) de ambiance er in te houden.
Het klimwerk ging goed en ik kon telkens een tandje zwaarder dan de mensen rond mij zonder al te veel in het rood te gaan.
Aangekomen aan de bevoorrading 2 drinkebussen gevuld en op weg richting de beruchte klim van de skipiste. Overal waren er redelijk veel kijkers langs de kant, wat voor extra motivatie zorgde. Na 2u30 aan skipiste aangekomen. Dit jaar was de aanloop van de skipiste zwaar en de klim van de skipiste zelf liep dit jaar terug mooi onder de lift. Het zwaarste gedeelte dus. Een pak volk boven aan de top. Gemakkelijk bovengeraakt om daar snel 1 drinkebus terug bij te vullen.Vanaf toen is het een beetje misgelopen met het drinken, het was nog een goed uur en ik heb van die drinkebus nog een kwartje gedronken. De laatste 10km voelde ik een opkomende klop van de hamer. Achteraf gezien dat ik de laatste 1u30 niet goed gedronken had. Dom....ook het eten was niet voldoende. Weer een harde leerles voor de volgende rit. De laatste 5km was serieus afgezien...zeker omdat er nog een lang modderig stuk instak. Maar uiteindelijk toch de schade kunnen beperken en aangekomen zonder al te veel plaatsen te verliezen. 3u50min dit voor 6km langer...dus uiteindelijk toch een kwartiertje sneller als vorig jaar ongeveer. Tevreden:.... Met wat meer chance bij start en wat slimmer eet- en drinkgedrag moeten daar nog enkele minuten afkunnen, wat me dan in top100 zet.
Veel te vroeg natuurlijk, maar gemakkelijk voor het parkeren en al de tijd om me rustig klaar te stomen. Vorig jaar had ik 3u45 gereden en mijn doel was om deze tijd te verbeteren.
Bij de inschrijving hing een brief uit dat het parcours wat veranderd was en daardoor 6km langer was als vorig jaar. Dus echt vergelijken gaat al niet. Met mijn startnr terug naar de wagen. Ik was nog ontzettend moe,...ik kon nog gerust een uurtje of twee bijslapen maar het enige wat ik op dat moment kon was rustig naar radio luisteren om de tijd wat te doden.
Na een uurtje mijn fiets beginnen klaar te maken opwarmen en tegen 09.10 naar de startblokken.
Wat een massa volk!...vorig jaar een 500tal deelnemers, dit jaar bijna het dubbel. Organisatie van de start was chaotisch. Blok B was veel te klein en de organisatie kreeg de massa niet mooi in lijn. Ik zelf stond naast startlijn aan blok B en moest me tussen de massa smijten om mee te kunnen starten. We waren vertrokken voor enkele uren moutainbiken bij prachtig weer op een schitterend parcours.
Na enkele kilometers daalden we af in een wei waar in het midden seingevers stonden met bordje slow. Wat gek dacht ik, tot we enkele meters later direct zagen waarom... er lagen in de wei 2 lange stukken betonijzers in een vochtig gedeelte. Deze waren spekglad...ik mag me niet inbeelden hoe je er uit zou zien als je daar gevallen zou hebben tegen die hoge snelheid.
Ze hadden onweer voorspeld vandaag, maar gelukkig bleef het heel de rit droog. Het was wel warm het eerst uur heb ik goed kunnen drinken volgens schema. Aan de eerst bevoorrading, boven aan een lange klim, stonden traditioneel weer enkele muzikanten (mensen in jagerstenue en trompetten) de ambiance er in te houden.
Het klimwerk ging goed en ik kon telkens een tandje zwaarder dan de mensen rond mij zonder al te veel in het rood te gaan.
Aangekomen aan de bevoorrading 2 drinkebussen gevuld en op weg richting de beruchte klim van de skipiste. Overal waren er redelijk veel kijkers langs de kant, wat voor extra motivatie zorgde. Na 2u30 aan skipiste aangekomen. Dit jaar was de aanloop van de skipiste zwaar en de klim van de skipiste zelf liep dit jaar terug mooi onder de lift. Het zwaarste gedeelte dus. Een pak volk boven aan de top. Gemakkelijk bovengeraakt om daar snel 1 drinkebus terug bij te vullen.Vanaf toen is het een beetje misgelopen met het drinken, het was nog een goed uur en ik heb van die drinkebus nog een kwartje gedronken. De laatste 10km voelde ik een opkomende klop van de hamer. Achteraf gezien dat ik de laatste 1u30 niet goed gedronken had. Dom....ook het eten was niet voldoende. Weer een harde leerles voor de volgende rit. De laatste 5km was serieus afgezien...zeker omdat er nog een lang modderig stuk instak. Maar uiteindelijk toch de schade kunnen beperken en aangekomen zonder al te veel plaatsen te verliezen. 3u50min dit voor 6km langer...dus uiteindelijk toch een kwartiertje sneller als vorig jaar ongeveer. Tevreden:.... Met wat meer chance bij start en wat slimmer eet- en drinkgedrag moeten daar nog enkele minuten afkunnen, wat me dan in top100 zet.
Chapeau voor de organisatie. De start kon beter, maar voor de rest was alles aanwezig voor 1 van de beste van het seizoen!
Stats:
Uitslag: 127/948
tijd: 03:50:49
avg km/u: 20,1
avg hrm: 173
km: 77,3
hm: 1445
Stats:
Uitslag: 127/948
tijd: 03:50:49
avg km/u: 20,1
avg hrm: 173
km: 77,3
hm: 1445
maandag 11 mei 2009
10/5 - Belgacom Champs - Averbode
Dit weekend was er in Averbode de Belgacom champs. Het is en blijft een totaal andere discipline dan marathon, maar als er niets speciaal gepland is, dan doe ik links of rechts soms wel is mee als training en om extra ervaring op te doen.Net zoals in Brecht is het een uurtje vlammen in het rood.Het weer was schitterend, het parcours wat minder...niets technisch... een echt cyclocross parcours. De startvolgorde was op basis van het BeNelux klassement. Daar ik nog nooit een wedstrijd van BeNeLux criterium had meegedaan, was het van achteren starten. Even later waren we vertrokken en na een paar km zat het aan een smaller stuk al volledig strop. Afstappen en te voet verder totdat de bottleneck achter ons lag. Een paar minuten verloren...op zulk parcours kon je het klassement al vergeten. Wat later bleek dat door die opstopping ik de eerste ronde zowat de 10de slechtste rondetijd had neergezet. Dus verstand op nul en we ware begonnen aan een inhaalrace om de schade iet of wat te beperken.
De zwaarste stukken waren het mulle zand, waar je steeds al lopend doormoest om vervolgens naar boven en beneden te klimmen. Daarna een lang stuk mul zand waar het kwestie was om volle gas was te blijven geven en het goede spoor te houden, zodat je niet strop kwam te zitten. Dan was het een beetje bekomen en proberen goed tempo aan te houden op de plattere stukken.
Ronde posities:
Ronde1: 84
Ronde2: 80
Ronde3: 73
Ronde4: 68
Het waren in totaal 4 rondes. Vooral in de laatste 2 rondes heb ik nog een pak kunnen inhalen. 4 in de laatste km. De uiteindelijke uitslag is niet schitterend te noemen, maar kijkend naar mijn
rondetijden schetst het perfect mijn wedstrijdverloop: eerst ronde was een ramp om vervolgens toe te werken naar een snelle eindronde.Uiteindelijk was de uitslag niet super belangrijk. Vooral weer genoten van schitterend weer en een goede training gehad. Morgen een lange duurtraining om vervolgens de komende 2 weken te trainen voor Cimes de Waimes.
Stats:
Uitslag: 68/116
tijd: 01:08:17
avg km/u: 19,7
avg hrm: 172
km: 22,4
hm: 0
De zwaarste stukken waren het mulle zand, waar je steeds al lopend doormoest om vervolgens naar boven en beneden te klimmen. Daarna een lang stuk mul zand waar het kwestie was om volle gas was te blijven geven en het goede spoor te houden, zodat je niet strop kwam te zitten. Dan was het een beetje bekomen en proberen goed tempo aan te houden op de plattere stukken.
Ronde posities:
Ronde1: 84
Ronde2: 80
Ronde3: 73
Ronde4: 68
Het waren in totaal 4 rondes. Vooral in de laatste 2 rondes heb ik nog een pak kunnen inhalen. 4 in de laatste km. De uiteindelijke uitslag is niet schitterend te noemen, maar kijkend naar mijn
rondetijden schetst het perfect mijn wedstrijdverloop: eerst ronde was een ramp om vervolgens toe te werken naar een snelle eindronde.Uiteindelijk was de uitslag niet super belangrijk. Vooral weer genoten van schitterend weer en een goede training gehad. Morgen een lange duurtraining om vervolgens de komende 2 weken te trainen voor Cimes de Waimes.Stats:
Uitslag: 68/116
tijd: 01:08:17
avg km/u: 19,7
avg hrm: 172
km: 22,4
hm: 0
maandag 4 mei 2009
2/5 - Shimano Fietschallenge - Vaals
Vandaag was de afspraak in Vaals. 3landen punt in Nederland. Thuis vertrokken was het nog bewolkt, maar eens aan de grens leek het wel dat ik in het zuiden van Frankrijk zat. Prachtig weer....het beloofde een MTB hoogdag te worden.
Eens aangekomen snel naar de inschrijvingen om vervolgens wat op te warmen. Ik had men camelbag gevuld met 1l + nog een 500ml bidon. Dit zou moeten voorkomen dat ik moet stoppen onderweg. Uiteindelijk bleek dit ook perfecte combinatie te zijn. De start was typisch op z'n Hollands: bijna 1000 man aan de start, veel publiek, veel ambiance....was leuk en het vele publiek langs de kant links en rechts was ook een extra motivatie bij momenten. Ik moest in het voorlaatste startblok vertrekken. Dus het eerste uur was het inhalen, doordat iedereen tegelijkertijd vertrok, was het bij de eerste 2 klimmetjes al serieuze file. Als je op dat moment op de kop zit maak je al direct een gat van verscheidene minuten. Misschien dat ze in de toekomst in blokken van 200 zouden kunnen vertrekken om zulke opstoppingen te vermijden.
De omgeving was geweldig, door het goede weer was het elke klim en elke afdaling volop genieten. We fietsten uitzonderlijk door een natuurgebied waar je normaal gezien met de fiets niet mag komen. De hellingen situeerde zich tussen het niveau van Vlaams Brabant en de Ardennen. Zeker op het einde hadden ze een superzware klim gestoken recht naar de finish. Een beetje de kers op de taart, om ff de benen volledig leeg te trekken mocht dat nog niet het geval geweest zijn. Gevoelsmatig ging het zeer goed, waarschijnlijk doordat ik de eerste 2 uur constant hebben kunnen inhalen. Uiteindelijk aan een groepje blijven plakken waar het tempo net goed lag. Soms kon ik wegrijden, soms moest ik aanklampen. Dit zorgde ervoor, desondanks ik mijn meest pijlen al had verschoten, ik het tempo nog strak kon houden.Ging goed...desondanks het warme weer 22-24 graden, ging het drinken ook prima. Organisatie was super, uitgezonderd de bepijling die niet overal perfect was. 1 keer met een hele groep verkeerd gereden, en 2de keer bij ontbreken van pijl hebben we met groep moeten gokken om in bepaalde richting te rijden, die dan later gelukkig de juiste bleek te zijn. Uiteindelijk geschrokken van het aantal hoogtemeters, 1450 op 60km in deze streek is heel wat. Wil zeggen dat organisatie echt het maximum uit het parcours heeft gehaald. Ik heb volop genoten, volgend jaar zeker terug.
Eens aangekomen snel naar de inschrijvingen om vervolgens wat op te warmen. Ik had men camelbag gevuld met 1l + nog een 500ml bidon. Dit zou moeten voorkomen dat ik moet stoppen onderweg. Uiteindelijk bleek dit ook perfecte combinatie te zijn. De start was typisch op z'n Hollands: bijna 1000 man aan de start, veel publiek, veel ambiance....was leuk en het vele publiek langs de kant links en rechts was ook een extra motivatie bij momenten. Ik moest in het voorlaatste startblok vertrekken. Dus het eerste uur was het inhalen, doordat iedereen tegelijkertijd vertrok, was het bij de eerste 2 klimmetjes al serieuze file. Als je op dat moment op de kop zit maak je al direct een gat van verscheidene minuten. Misschien dat ze in de toekomst in blokken van 200 zouden kunnen vertrekken om zulke opstoppingen te vermijden.
De omgeving was geweldig, door het goede weer was het elke klim en elke afdaling volop genieten. We fietsten uitzonderlijk door een natuurgebied waar je normaal gezien met de fiets niet mag komen. De hellingen situeerde zich tussen het niveau van Vlaams Brabant en de Ardennen. Zeker op het einde hadden ze een superzware klim gestoken recht naar de finish. Een beetje de kers op de taart, om ff de benen volledig leeg te trekken mocht dat nog niet het geval geweest zijn. Gevoelsmatig ging het zeer goed, waarschijnlijk doordat ik de eerste 2 uur constant hebben kunnen inhalen. Uiteindelijk aan een groepje blijven plakken waar het tempo net goed lag. Soms kon ik wegrijden, soms moest ik aanklampen. Dit zorgde ervoor, desondanks ik mijn meest pijlen al had verschoten, ik het tempo nog strak kon houden.Ging goed...desondanks het warme weer 22-24 graden, ging het drinken ook prima. Organisatie was super, uitgezonderd de bepijling die niet overal perfect was. 1 keer met een hele groep verkeerd gereden, en 2de keer bij ontbreken van pijl hebben we met groep moeten gokken om in bepaalde richting te rijden, die dan later gelukkig de juiste bleek te zijn. Uiteindelijk geschrokken van het aantal hoogtemeters, 1450 op 60km in deze streek is heel wat. Wil zeggen dat organisatie echt het maximum uit het parcours heeft gehaald. Ik heb volop genoten, volgend jaar zeker terug.
Stats:
Uitslag: 66/540
tijd: 03:01:38
avg km/u: 19,8
avg hrm: 169
km: 60
hm: 1450
Uitslag: 66/540
tijd: 03:01:38
avg km/u: 19,8
avg hrm: 169
km: 60
hm: 1450
maandag 27 april 2009
26/4 - Raid Rancois
Om 6u pannekoeken en een volle kom musli naar binnen gewerkt. Een uurtje later vertrokken richting Rance nabij Chimay. Na 2uurtjes rijden aangekomen en na korte opwarming begonnen aan 65km brevet.
Het parcours was super modderig van de regenbuien de dagen ervoor. Maar buiten wat druppels de eerste kms is het heel de dag droog gebleven.
Deze rit telde mee voor Zoenk en O2 klassement, dus hopelijk geen materiaalpech zoals vorige week. Normaliter controleer ik mijn bandendruk vlak voor vertrek. Nu was ik dit vergeten en was ik op weg met banden die veel te hard stonden. Lui zoals ik ben, ben ik niet afgestapt om de druk wat te minderen. Achteraf bekeken had ik het misschien toch beter gedaan. Op sommige stukken was het echt glijden. Vooral sommige modderige beklimmingen moesten soms te voet worden aangepakt. Sommige afdalingen kwamen uit op een spekgladde brug. Bij 1 bruggeske te voet overgestapt om daar dan halverwegen serieus te vallen. Alleen wat lakschade aan de benen, dus snel terug recht en te voet de modderige helling op om daarna terug op de fiets te springen a la cyclocross en mijne tikker wat laten bekomen.
De bepijling was alles behalve. In totaal ben ik 3 keer verkeerd gereden. Soms stonden er enkel pijlen op de grond, soms enkel aan een boom. In 1 geval stond er enkel een pijl op de grond maar die was onduidelijk, daar die juist naar het midden wees van rechtdoor en rechtsaf. Resultaat paar minuten kwijt gespeeld. Een andere keer ook een pijl gemist in een natuurpark, waar ik weer een minuut of 2-3 verspeelde. Zonde....bij betere bepijling had ik zeker onder 3u30 gebleven.
Maar ja...niks aan te doen... Uiteindelijk inderdaad aan meer km gekomen dan normaal voorzien (66). Ik hou er een goed gevoel aan over. Wat nog beter was, dat de pijn in mijn knie en bil niet was opgekomen. Blijkbaar heeft het bezoek bij de manuele therapeut en een paar dagjes extra rust toch goed gedaan.
Op naar mijn lactaattest op woensdag en Crono in Vaals de zaterdag.
Stats:
Uitslag: 14/147
tijd: 03:34:37
avg km/u: 19,9
avg hrm: 170
km: 69,2
hm: 1120
Het parcours was super modderig van de regenbuien de dagen ervoor. Maar buiten wat druppels de eerste kms is het heel de dag droog gebleven.
Deze rit telde mee voor Zoenk en O2 klassement, dus hopelijk geen materiaalpech zoals vorige week. Normaliter controleer ik mijn bandendruk vlak voor vertrek. Nu was ik dit vergeten en was ik op weg met banden die veel te hard stonden. Lui zoals ik ben, ben ik niet afgestapt om de druk wat te minderen. Achteraf bekeken had ik het misschien toch beter gedaan. Op sommige stukken was het echt glijden. Vooral sommige modderige beklimmingen moesten soms te voet worden aangepakt. Sommige afdalingen kwamen uit op een spekgladde brug. Bij 1 bruggeske te voet overgestapt om daar dan halverwegen serieus te vallen. Alleen wat lakschade aan de benen, dus snel terug recht en te voet de modderige helling op om daarna terug op de fiets te springen a la cyclocross en mijne tikker wat laten bekomen.
De bepijling was alles behalve. In totaal ben ik 3 keer verkeerd gereden. Soms stonden er enkel pijlen op de grond, soms enkel aan een boom. In 1 geval stond er enkel een pijl op de grond maar die was onduidelijk, daar die juist naar het midden wees van rechtdoor en rechtsaf. Resultaat paar minuten kwijt gespeeld. Een andere keer ook een pijl gemist in een natuurpark, waar ik weer een minuut of 2-3 verspeelde. Zonde....bij betere bepijling had ik zeker onder 3u30 gebleven.
Maar ja...niks aan te doen... Uiteindelijk inderdaad aan meer km gekomen dan normaal voorzien (66). Ik hou er een goed gevoel aan over. Wat nog beter was, dat de pijn in mijn knie en bil niet was opgekomen. Blijkbaar heeft het bezoek bij de manuele therapeut en een paar dagjes extra rust toch goed gedaan.
Op naar mijn lactaattest op woensdag en Crono in Vaals de zaterdag.
Stats:
Uitslag: 14/147
tijd: 03:34:37
avg km/u: 19,9
avg hrm: 170
km: 69,2
hm: 1120
dinsdag 21 april 2009
21/4 - Dokter part II
Dokter zag direct dat mijn rug serieus geblokkeerd zat aan L5. Ongeloofelijk dat dit zo kan zonder dat je er echt last van hebt in het dagelijkse leven. De pijnen in gluteus en knie komen door te compenseren. Verdekke en ik had nog gedacht om preventief al is een bezoekje te plegen aan osteo.
Dwz dat ik hier waarschijnlijk al mee rond loop sinds eind vorig seizoen. Had met Belgisch kampioenschap in Pecrot serieus last van gluteus. Al goed dat ik het heb laten nazien voor het seizoen echt lostbarst.
Heb nu vrijdag afspraak bij Jan Engels om mijn rug terug goed te zetten.
Nu afwachten tot donderdag voor bloeduitslag. Heb ook mijn vetpercentage laten nazien en ik zit aan 9,5%.
Dus er mag nog een kiloke of 2 af maar moest niet echt. Alles onder 10% was goed.
Op naar vrijdag, Hopelijk is het gewoon op te lossen zonder verdere gevolgen.
Dwz dat ik hier waarschijnlijk al mee rond loop sinds eind vorig seizoen. Had met Belgisch kampioenschap in Pecrot serieus last van gluteus. Al goed dat ik het heb laten nazien voor het seizoen echt lostbarst.
Heb nu vrijdag afspraak bij Jan Engels om mijn rug terug goed te zetten.
Nu afwachten tot donderdag voor bloeduitslag. Heb ook mijn vetpercentage laten nazien en ik zit aan 9,5%.
Dus er mag nog een kiloke of 2 af maar moest niet echt. Alles onder 10% was goed.
Op naar vrijdag, Hopelijk is het gewoon op te lossen zonder verdere gevolgen.
maandag 20 april 2009
20/4 - Dokter
Straks naar een sportdokter. Matthieu in Turnhout. Ik ga mijn bloed is laten testen zodat ze kunnen nazien ofdat alles goed zit. Op basis van dat resultaat kan ik dan eventueel supplementen nemen.
Daarnaast ga ik mijn linker knie en gluteus laten nakijken. Heb hier al een tijdje last van. Nog niet dermate dat ik moet opgeven, maar mijn knie protesteert soms na lang veel watt te trappen. Hetzelfde met grot bilspier linksachter. Dat probleem had ik al sinds eind vorig seizoen, waar bij sommige ritten een lichte pijn opkwam.
Kben benieuwd....
Daarnaast ga ik mijn linker knie en gluteus laten nakijken. Heb hier al een tijdje last van. Nog niet dermate dat ik moet opgeven, maar mijn knie protesteert soms na lang veel watt te trappen. Hetzelfde met grot bilspier linksachter. Dat probleem had ik al sinds eind vorig seizoen, waar bij sommige ritten een lichte pijn opkwam.
Kben benieuwd....
19/4 - La Trace D'hez - Tangissart
Mooi weer en veel zin om te biken. Goede ingredienten om te starten in een chronorit.
Deze rit lag nog vers in het geheugen. Vooral om het feit dat het vorig jaar de eerste droge rit van het seizoen was. Al goed dat het dit jaar al een pak beter weer is geweest.
De heenrit had ik een beetje onderschat dus was de opwarming superkort en was het achteraan in het pak vertrekken. 08.30u - en we vertrokken net zoals vorig jaar met een stevig klim om daarna de modderige velden in te duiken. Op een redelijk vlak stuk was er ineens een strook van 20m met veel modder. Terugschakelen geblazen....daarna een korte klim...waarschijnlijk toen een chainsuck gehad en daar mijn ketting alles behalve goed lag (vanvoor groot blad, vanachter te klein --> ketting diagonaal) werd het uiterste gevraagd van mijn XO derailleur. De derailleur is een medium cage, als ik met niet vergis heeft die iets minder speelruimte voor zulke schakelbewegingen. Enfin....ik denk dat dat de oorzaak was in combinatie met de vele modder en chainsuck. En inderdaad ipv het gekende tractor geluid wanneer ketting mee gaat door de modder een droge lichte krak en men derailleur pad brak af.
Dan te weten dat ik meestal een reservepad bij heb....uitgezonderd vandaag natuurlijk.
Gedaan met biken....en terug naar de start gewandeld. Achteraf thuis de pad kunnen vervangen en mijn derailleur schakelde nog. Alhoewel de ketting of iets anders nen serieuze trek heeft gekregen. Fiets binnendoen dus.
Een nederige les om better op te letten met het schakelen. Had ik vooraan naar het middenblad geschakeld had dit misschien niet gebeurd. Of misschien had een long cage dit wel kunnen hebben...allemaal vijgen na pasen :-) en die uitspraak klopt bijna letterlijk.
Thuis gekomen met hardtail uit de stal gehaald en nog een uurtje ABloc gaan rijden om mijn frustratie weg te fietsen.
Uiteindelijk kan ik me troosten dat deze rit niet meetelde voor zoenk klassement. Toch spijtig...
Stats:
Uitslag: DNF
Deze rit lag nog vers in het geheugen. Vooral om het feit dat het vorig jaar de eerste droge rit van het seizoen was. Al goed dat het dit jaar al een pak beter weer is geweest.
De heenrit had ik een beetje onderschat dus was de opwarming superkort en was het achteraan in het pak vertrekken. 08.30u - en we vertrokken net zoals vorig jaar met een stevig klim om daarna de modderige velden in te duiken. Op een redelijk vlak stuk was er ineens een strook van 20m met veel modder. Terugschakelen geblazen....daarna een korte klim...waarschijnlijk toen een chainsuck gehad en daar mijn ketting alles behalve goed lag (vanvoor groot blad, vanachter te klein --> ketting diagonaal) werd het uiterste gevraagd van mijn XO derailleur. De derailleur is een medium cage, als ik met niet vergis heeft die iets minder speelruimte voor zulke schakelbewegingen. Enfin....ik denk dat dat de oorzaak was in combinatie met de vele modder en chainsuck. En inderdaad ipv het gekende tractor geluid wanneer ketting mee gaat door de modder een droge lichte krak en men derailleur pad brak af.
Dan te weten dat ik meestal een reservepad bij heb....uitgezonderd vandaag natuurlijk.
Gedaan met biken....en terug naar de start gewandeld. Achteraf thuis de pad kunnen vervangen en mijn derailleur schakelde nog. Alhoewel de ketting of iets anders nen serieuze trek heeft gekregen. Fiets binnendoen dus.
Een nederige les om better op te letten met het schakelen. Had ik vooraan naar het middenblad geschakeld had dit misschien niet gebeurd. Of misschien had een long cage dit wel kunnen hebben...allemaal vijgen na pasen :-) en die uitspraak klopt bijna letterlijk.
Thuis gekomen met hardtail uit de stal gehaald en nog een uurtje ABloc gaan rijden om mijn frustratie weg te fietsen.
Uiteindelijk kan ik me troosten dat deze rit niet meetelde voor zoenk klassement. Toch spijtig...
Stats:
Uitslag: DNF
dinsdag 14 april 2009
13/4 - Bike Challenge - Brecht
Ik had normaal gezien het paasweekend niets gepland, maar op mountainbike.be kalender zag ik dat er in Brecht een kleine XC was. Ik had zondag toch rust, dus ideaal als trainingske. Met de fiets naar daar, een uurtje knallen en dan terug naar huis wat losbollen. Zo gezegd, zo gedaan.
Om 08.30u richting Brecht gereden, het was nog wat nevelig maar het beloofde weer een prachtige dag te worden.In Brecht aangekomen, snel ingeschreven en 2 rondjes gerede om het parcours te verkennen. Zoals verwacht niets technisch en werd het 5 rondjes knallen.
Tijdens de massastart had ik weer geen geluk. Bijna helemaal achteraan moeten starten. Na de start was het een tijdje wringen links en rechts, maar uiteindelijk toch in een groepje terecht gekomen waar ik de eerste 2 rondjes ben blijven hangen. Daarna doorgeduwd naar een volgend groepje die een ideaal tempo hadden. We waren met 4. Na 2 rondjes waren er 2 die er af moesten en ben ik samen met Nottebohm renner naar een volgend groepje gereden. Op dat moment had ik geluk dat ik mee in het wiel kon blijven hangen want het ging toen wel heel hard. Iets over de helft van de laatste ronde vonden we aansluiting bij het groepje en heb ik nog even kunnen doortrekken, waardoor ik nog 2 man kon achterlaten. Wie weet waar ik vandaag kon eindigen mocht ik vooraan hebben gestart :-)
Organisatie was super! Het was enorm leuk met al dat publiek langs de kant. Normaal gezien doe ik alleen maar marathons en dan heb je bijna geen publiek. Maar nu....het was zalig....prachtig weer, gezellige sfeer kortom voor herhaling vatbaar.
Stats:
Uitslag: 15/91
tijd: 0:55:56
avg km/u: 27,8
avg hrm: 177
km: 26km
hm: 0
Om 08.30u richting Brecht gereden, het was nog wat nevelig maar het beloofde weer een prachtige dag te worden.In Brecht aangekomen, snel ingeschreven en 2 rondjes gerede om het parcours te verkennen. Zoals verwacht niets technisch en werd het 5 rondjes knallen.
Tijdens de massastart had ik weer geen geluk. Bijna helemaal achteraan moeten starten. Na de start was het een tijdje wringen links en rechts, maar uiteindelijk toch in een groepje terecht gekomen waar ik de eerste 2 rondjes ben blijven hangen. Daarna doorgeduwd naar een volgend groepje die een ideaal tempo hadden. We waren met 4. Na 2 rondjes waren er 2 die er af moesten en ben ik samen met Nottebohm renner naar een volgend groepje gereden. Op dat moment had ik geluk dat ik mee in het wiel kon blijven hangen want het ging toen wel heel hard. Iets over de helft van de laatste ronde vonden we aansluiting bij het groepje en heb ik nog even kunnen doortrekken, waardoor ik nog 2 man kon achterlaten. Wie weet waar ik vandaag kon eindigen mocht ik vooraan hebben gestart :-)
Organisatie was super! Het was enorm leuk met al dat publiek langs de kant. Normaal gezien doe ik alleen maar marathons en dan heb je bijna geen publiek. Maar nu....het was zalig....prachtig weer, gezellige sfeer kortom voor herhaling vatbaar.
Stats:
Uitslag: 15/91
tijd: 0:55:56
avg km/u: 27,8
avg hrm: 177
km: 26km
hm: 0
maandag 6 april 2009
05/4 - Olne Spa Olne
Heel de week was het prachtig weer geweest. Wat een contrast met vorig jaar. Na het traditioneel voltanken
van het lichaam met koolhydraten weer lekker vroeg richting Olne. Het was wel bewolkt, maar het beloofde
droog weer te blijven.
De parking stond al aardig vol toen ik aankwam. Vorig jaar nog geen 100 deelnemers, dit jaar bijna 4 keer zo veel.
Ik had gekozen voor de eerste massastart om 08.30u in de hoop om niet te veel last te hebben van de toertocht
rijders. Uiteindelijk bleek dit zeer goed mee te vallen.
Zoals gevreesd, wordt je in Olne altijd ff met de voetjes op de grond gezet. Een pak zwaarder dan Sart
Tilman. Gevoelsmatig ging het ook minder. Misschien de zware trainingen op dinsdag en donderdag die er voor gezorgd hadden dat mijn lichaam niet volledig gerecupereerd was. Misschien wat te hard geprobeerd om andere rijders bij te blijven op lange hellingen. Je zou altijd je eigen tempo moeten rijden, maar met veel rijders in de buurt probeer je toch altijd naar een mikpunt te rijden.
De laatste 5km had ik super dikke benen. Mijn hartslag ging nog tot in de drempelzone zonder probleem en het kopke wou ook mee. Alleen de benen leken wel bijna te ontploffen. Al geluk dat op dat moment de finish vlak bij lag. Enkele klimmekes meer waren er te veel aan geweest.
Als ik vergelijk met vorig jaar toch een 36 minuten sneller gereden. Toch content met dit resultaat. Ook al is vergelijken met vorig jaar relatief, want vorig jaar lag het veel zwaarder.
Het belangrijkste is dat ik tot hiertoe elke wedstrijd de spreekwoordelijke lat wat hoger heb kunnen leggen.
Het was toch weeral genieten van droog weer en van een superparcours. Nu 2 dagen recuppen in de hoop dat de benen terug klaar zijn voor de laatste zware trainingsweek. Volgend weekend staat er niets op het programma (buiten paaseieren rapen), maar daarna zijn het 3 weekends weer van dattem :-) Yahoeeeeeee!!
Stats:
Uitslag: 61/353
tijd: 03:38:32
km: 67,3km
hm: 1555
avg: 20,4km/u
avg hrm: 167
van het lichaam met koolhydraten weer lekker vroeg richting Olne. Het was wel bewolkt, maar het beloofde
droog weer te blijven.
De parking stond al aardig vol toen ik aankwam. Vorig jaar nog geen 100 deelnemers, dit jaar bijna 4 keer zo veel.
Ik had gekozen voor de eerste massastart om 08.30u in de hoop om niet te veel last te hebben van de toertocht
rijders. Uiteindelijk bleek dit zeer goed mee te vallen.
Zoals gevreesd, wordt je in Olne altijd ff met de voetjes op de grond gezet. Een pak zwaarder dan Sart
Tilman. Gevoelsmatig ging het ook minder. Misschien de zware trainingen op dinsdag en donderdag die er voor gezorgd hadden dat mijn lichaam niet volledig gerecupereerd was. Misschien wat te hard geprobeerd om andere rijders bij te blijven op lange hellingen. Je zou altijd je eigen tempo moeten rijden, maar met veel rijders in de buurt probeer je toch altijd naar een mikpunt te rijden.
De laatste 5km had ik super dikke benen. Mijn hartslag ging nog tot in de drempelzone zonder probleem en het kopke wou ook mee. Alleen de benen leken wel bijna te ontploffen. Al geluk dat op dat moment de finish vlak bij lag. Enkele klimmekes meer waren er te veel aan geweest.
Als ik vergelijk met vorig jaar toch een 36 minuten sneller gereden. Toch content met dit resultaat. Ook al is vergelijken met vorig jaar relatief, want vorig jaar lag het veel zwaarder.
Het belangrijkste is dat ik tot hiertoe elke wedstrijd de spreekwoordelijke lat wat hoger heb kunnen leggen.
Het was toch weeral genieten van droog weer en van een superparcours. Nu 2 dagen recuppen in de hoop dat de benen terug klaar zijn voor de laatste zware trainingsweek. Volgend weekend staat er niets op het programma (buiten paaseieren rapen), maar daarna zijn het 3 weekends weer van dattem :-) Yahoeeeeeee!!
Stats:
Uitslag: 61/353
tijd: 03:38:32
km: 67,3km
hm: 1555
avg: 20,4km/u
avg hrm: 167
maandag 23 maart 2009
22/3 - Sart Tilman
Den eerste van het seizoen. Eindelijk!! Wat was de winter lang. Het nieuwe seizoen kon niet snel genoeg beginnen.Lekker vroeg opgestaan om 05.45u en richting Luik.Voor het eerst in jaren was het heel de week droog gebleven en beloofde het veel goeds. Buiten was het mistig en een paar graden te koud, maar verder waren de omstandigheden ideaal.
Stipt om 08.06u vertrok ik aan mijn 55km. Het was vrij fris bij het vertrek (3 graden), maar na enkele hellingen was het lichaam al direct opgewarmd. De eerste 30-40km niet te zot gereden en me vooral gespaard op de hellingen. Allee...gespaard is een relatief en rekbaar begrip :-) Op tijd teruggeschakeld om telkens een vlotte trapfrequentie te hebben en mijn benen niet op te blazen.
Het was volop genieten van het droge parcours. Het parcours was omgekeerd dan vorig jaar met ook volledige nieuwe stukken. Vandaar ook de mindere aantal hms denk ik.
Na km40 was het zware werk gedaan en kon ik tegen hoge snelheid richting finish rijden.Vorig jaar 3u06 over gedaan op een doorweekt parcours. Dit jaar 2u23.... supertijd voor mezelf denk ik.
Chapeau voor de top5 mannen die minder dan 2u15 nodig hadden om 55km af te haspelen. Schitterende tijd!
Twas genieten !! op naar Olne-Spa-Olne voor het zwaardere werk.
Stats:
Uitslag: 42/264
tijd: 02:23:59
km: 56,3km
hm: 970
avg: 23,6km/u
avg hrm: 171
vrijdag 6 februari 2009
6/2 - bye bye 6uren
Vandaag proberen terug te gaan werken. Tegen de middag terug huiswaarts gekeerd en een nieuwe afspraak vastgelegd met dokter. Nog altijd een griepig gevoel en die lastige hoest is de laatste dagen ook maar verslechterd.
In de namiddag was het besluit van de dokter dan ook hard. Ik vreesde er al voor: wedstrijd morgen kon ik al vergeten. + ik had naast de griep nu ook bronchitis.
Dit alles bevestigde mijn kleine fietstest die ik gisteren had uitgevoerd op tacx. Normaal gezien rij ik uurtje hartslag 129bpm tegen gemiddeld 187watt. Nu zat ik na 20minuutjes nog maar op 143watt. ZIEK, met deze conditie zou ik beter toch niet vertrekken.
Echt pijnlijk, na goede harde trainingsweken niet kunnen rijden tijdens mijn thuiswedstrijd. Spijtig....zeer spijtig. Een mentale opdoffer. Enfin....de wereld draait verder... nu focussen op beter worden. Een weekje antibiotica slikken gecombineerd met rust zou voorgoed die beestje uit mijn lijf moet verjagen.
Nu staat het al vast, dat ik dubbel zo hard en dubbel zo gemotiveerd mijn trainingen ga hervatten. Zolder is het volgende doel, Sart Tilman zal de eerste echte test worden.
Kop op!!!!! genezen....en daarna trainen zoals de beesten. Nog genoeg marathons en crono's om mezelf te bewijzen.
dinsdag 3 februari 2009
3/2 - Griep
De beestjes hebben weer toegeslagen. Vorig jaar was ik ook al niet goed met de 6uren en is kort daarna de griep er volledig doorgekomen. Nu heeft de griep al voor de 6uren toegeslagen. Wederom een serieuze tegenslag. Ik had de laatste weken super goed getraind en mijn verwachtingen waren dan ook om een pak beter te presteren tov vorig jaar. Zaterdagavond na mijn intervaltraining voelde ik me al slecht. Zondagmorgend ook nog slecht en in de loop van namiddag wat beter. Maandag had ik net geen 39graden koorts. Vandaag is het al ietjes beter, maar mijn lichaam voelde deze morgend aan of ik had precies onder een trein gelegen. Nu is enkel maar kwestie van uitrusten en hopen dat ik tegen zaterdag er terug bovenop ben.
Volgend jaar toch maar eens zo'n griepvaccin proberen.
Volgend jaar toch maar eens zo'n griepvaccin proberen.
Abonneren op:
Posts (Atom)