Nieuwe hardtail

Vorige week nieuwe hardtail gekocht en heb beslist om is te ontdekken wat 29"-er betekent. Zondag gaan uittesten in de Wouwse plantage en ik moet zeggen: bijzonder verrast door klimvermogen / comfort.

Het werkt blijkbaar wel echt: verhoging van comfort en grip door de grotere wielen.

Fietske weegt 2kilo lichter dan mijn fully dat natuurlijk al wat betekent tjidens het klimmen. Cannondale: ik ben benieuwd,..misschien wat upgraden ni de toekomst en moet topfietske worden. Nog geen tubeless wielen en daar moet wel verandering in komen.

Wel lastig dat ie niet mee op thule fietsdrager kan, blijkbaar mag je frame niet zomaar vastzetten met de clamps op frame. Vervoer wordt nog een uitdaging denk ik...

Prep 4 2011

Na enkele drukke maanden, en enkele extra kilo's. 80kg vs 74 tijdens wedstrijdseizoen.
Vorige week terug gestart met strakker trainingschema en striktere voeding. Vanaf nu is het kwestie van kilo's kwijtgeraken en conditie aanscherpen. Om te beginnen veel kracht tot bijna eind November en dan meer cardio naar februari toe. Laat ons hopen dat we het trainingsvolume goed kunnen combineren met Laure die het super doet en ons elke dag blijft verrassen.
Ik kijk uit naar het nieuwe seizoen en om terug regelmatiger te kunnen biken.

FF rustig aan

20 juli, eindelijk is ze daar dan: Laure Claes, ons eerste kindje.

Laatste 2 maanden waren de teugels los, met al de gevolgen. De komende weken zal het vooral proberen de overbodige kilo's te verliezen. Combinatie minder sporten en bourgonisch leven levert al gauw 5-6 extra kilo's op.

Eerste 2 weken hebben we vooral in het ziekenhuis gezeten om na vele testen te horen te krijgen dat Laure reflux heeft. Nu sinds gisteren thuis, is het vooral zwaar voor mijn vrouw die vele zaken moeten combineren. Dus tijd voor lange duurtrainingen zit er op korte termijn niet in.

Ik hoop later ergens nog in September wat TT of mss marathon mee te pikken, maar dan voor het plezier.

21 maart 2010 - Sart Tilman

Het was nog maar net deze week warmer geworden. Gelukkig! Na een strenge en vooral lange winter gingen de temparaturen eindelijk boven de 10 graden.

Het was vroeg vertrekken, 05.30 de wekker om direct een pastake op te eten wat ik gisteren had klaargemaakt. 06.00u op weg naar Angleur en ik zag onderweg dat het 10 graden was. Super! Wel regen, maar dat zijn we stilletjes aan gewoon bij deze marathon. Enkel vorig jaar kon deze marathon uitzonderlijk genieten van droog weer.

Goed op tijd aangekomen en het ritueel kon terug opgepikt worden waar het was achtergelaten vorig jaar.

Nummer afhalen / opwarmen en op naar de vrije start. Rond 08.05u waren we vertrokken voor 55km plezier !!. Dit jaar was het parcours weer wat aangepast. De organisatie houdt ervan om elk jaar wel wat wijzigingen aan te brengen. Dit jaar lag het overal zeer modderig, wat het natuurlijk een pak zwaarder maakte tov vorig jaar. Uiteindelijk kwam ik aan 100hm meer dan vorig jaar en een kilometer langer.

Zeer lang in de buurt gehangen van de Stoop die vandaag in goeje doen was. Vooral op de klimmekes moest ik af en toe lossen om me niet op te blazen. Rond km 46 was er een enorm zwaar technisch stuk waar hij eraf moest door een voorganger die alles opstopte. Op het profiel van de hm had ik aangeduid dat vanaf km49 tot einde nog wat klimwerk was, ik verwachtte mij aan dezelfde klim als vorig jaar, maar nu was er een totaal ander stuk voorzien.

Twas vettig ! Twas zwaar! Twas weeral genieten en afzien tegelijkertijd. Sart Tilman,... altijd leuke marathon om mee te starten. Toffe organisatie, bepijling was dik in orde alsook de bevoorradingen.

Stats:

Uitslag: 33/218

Km: 57,3
Tijd: 2u46
Avg: 20,7km/h
Avg hrm: 168
Max hrm: 186
Hm: 1025

6/2 - 6 uren Halle

Na een paar weken goed getraind te hebben sloeg het noodlot weer toe. Net zoals vorig jaar werd ik ziek. Nu was het buikgriep op dinsdag, woensdag dokter gebeld en hij vertelde me dat het normaal gezien van korte duur is. Dus met dat positieve nieuws probeerde ik mezelf op te peppen dat alles in orde ging komen. Donderdag nog steeds flauwkes en moe. Vrijdag nog steeds hoofdpijn, maar ik kon al terug smakelijk eten en heb voorzichtig gaan trainen.

Zaterdag was mijn eerste dag dat ik me terug goed voelde. Dus met volle moed richting Halle om 6 uur te gaan afzien.
Ik had dit jaar niet echt hulp langs de kant, dat achteraf bleek niet echt slim was. Het weer schommelde rond de 4-6 graden, grijs en mistig.

Om 3 uur klonk het startschot en we waren vertrokken. De eerste rondes lag ik vrij goed en het bolde goed. Achteraf bekeken had ik eerste 2 uren meer moeten consolideren. Na 1u30 koers binnengereden en snel drinkebus gewisseld. Toch een paar solo's moeten laten gaan die ik later terug kon oppikken.

2u45min ver, bijna donker en terug binnengereden, om camelbag&jas aan te doen, een andere helm met licht op en terug weg. 2-3min. verloren. Op dat moment al een kramp in mijn rechterbeen. Oei oei,... na een paar meters voelde ik al dat het licht op mijn helm ter ver vooraan was gemonteerd waardoor de helm als een enorm gewicht trok aan mijn nek. Ook de camelbag veroorzaakte een pijn in mijn onderrug.

De eerste 5 rondes na de stop waren absolute hel. Ik wist totaal niet waar ik zat, en gevoelsmatig met die lange stop en extra ongemakken van helm en camelbag, dacht ik dat ik ergens vanachter hing. Na 3-4uren race had ik een serieuze dip. Het was nu echt donker, en gevoelsmatig voelde elke put elk stuk modder extra zwaar aan. Als een wetenschapper me zou vertellen dat putten en modder veel dieper worden als het donker wordt dan zou ik volmondig zeggen dat dat klopt!
Ik voelde dat mijn benen vol melkzuur zaten. Een geschenk om de eerste 2uur te hard te rijden. Ik dacht er zelfs aan om te stoppen. De pijn in mijn nek, rug en de krampen in mijn benen leken wel in koor te zingen: "Stop maar Jan, het heeft geen zin meer!!". Ik voelde me als een geslagen hond...als dit maar goed komt.

Zeker het eerste stuk in het KLJ bos lag zeer slecht en hier moest er regelmatig een voetje gezet worden. Telkens ik de grond raakte schoot er byna een kramp in mijn been. 3-4 tal rondes voor het einde riepen ze me toe dat ik 3des lag. Dat kon ik bijna niet geloven, zeker met het slechte gevoel dat ik aan het rondbollen was. Dat nieuws gaf me wel een boost en er kon terug een rondje af van een minuut sneller.

De laatste ronde werd ik voorbijgestoken door de 4de. Dit nieuws kreeg ik pas te horen na den douche. 14seconden.....Miljaar... had ik maar geweten wie er voor, en wie er achter mij lag. Volgend jaar zouden ze het verschil tussen solo's en teams duidelijker moeten maken.
Hieruit blijkt nog eens het belang van een helper die de tijden in het oog kan houden, wat kan bevoorraden en tijdverschillen kan toeschreeuwen.

Achteraf gezien enorm spijtig, dan had ik mee op podium naast de Stoop gestaan, die een schitterende 2de plaats had bemachtigd. Proficiat Stoop!

Uiteindelijk denk ik dat blij mag zijn met resultaat, rekening houdend dat ik woensdag was ziekgevallen

4/31 (solo's)

21/85 (algemeen)